Voorkant Vrije Teelt 1 bewerkte bloembollen en groei 1800 pixels

Organiseren tegen links-authoritarisme. Waarom de Vrije Teelt?

Wij geven allemaal diep om de strijd. Maar wij, radicaal links, zijn nu hard bezig onszelf kapot te maken. Hier willen wij wat aan doen. Daarom bestaat de Vrije Teelt. We verlangen allemaal naar vrijheid en solidariteit, maar de dagelijkse praktijk kent dwang, angst, zwijgen, dogmatiek en uitsluiting.

Als Vrije Teelt spreken we vaak bewust en nadrukkelijk in eenpersoons meervoud. We hebben het namelijk over een gezamenlijke probleem; we dragen gezamenlijk verantwoordelijkheid. We zijn zelf ook geen heiligen. We zaten ook dus zelf soms ook ‘fout’. We spreken ook in de ‘we’ vorm omdat het strooien met persoonlijke beschuldigingen en aantijgingen nu eens nìet het punt is. Met ‘we’ willen we ook zeggen we omdat we staan voor een open gesprek tussen gelijken, dat het gaat om een systeem, haast nooit om de individuen.

Of we verkeerd bezig zijn, bespreken we niet in deze inleiding. Iedereen die ook maar kort betrokken is geweest op radicaal links heeft de problemen zelf kunnen zien. Wie zegt: “ja, maar niet in mijn omgeving,” zeggen we: kijk eens op het internet en zie hoe mensen daar met elkaar omgaan.

Met de Vrije Teelt willen wij dit doorbreken door als eerste in Nederland hiertegen te organiseren, door luid en met zelfvertrouwen zichtbaar te blijven. We laten ons niet meer wegpesten. We eisen zo niet ruimte voor discussie op voor onszelf, maar voor ons allemaal.

Waar organiseert de Vrije Teelt nu precies voor en tegen?

Cancelling, identiteitspolitiek, “woke”[1], christelijke moraal, culture wars, links-authoritarisme, er gaan nogal wat termen in de rondte. Sommige van deze termen beschrijven een deel van het probleem, anderen niet. Termen betekenen ook nog eens wild verschillende dingen voor verschillende mensen in verschillende conteksten. Er is dan ook sprake van een brede verwarring in het nadenken over de problemen met onze radicaal linkse cultuur. Die verwarring is een voorname reden dat sommigen kritiek zoals wij die uiten voor ‘de vijand’ houden. De verwarring is begrijpelijk en ontstaat voornamelijk om drie redenen.

Verwarring door rechts
Ten eerste wordt actief verwarring gezaaid door rechts. Rechts doet inderdaad veel van de dingen die wij, radicaal links, hun verwijten. De Vrije Teelt staat samen met de rest van radicaal links tegen de reactionairen. Het is meer dan terecht fascisten en hun vriendjes niet te vertrouwen ongeacht wat ze zeggen. Voeg hierbij fascistische achterbaksheid en verkapt taalgebruik, en het is niet moeilijk te zien waarom er verwarring optreed rondom taal kritisch op radicaal links. De staat zaait ook verwarring door het ene moment de progressvlag te hijsen en je het volgende moment te naaien, te onderdrukken en tegen elkaar uit te spelen.

Verwarring door links
Ten tweede wordt verwarring gezaaid door links zelf. Kritiek wordt meer dan eens afgedaan met uitspraken als ‘dat zijn rechtse buzzwords’ of ‘jij zegt wat de fascisten zeggen’. Kritische denkers worden niet alleen stelselmatig voor fascist of fascistische handlanger versleten, maar ook voor vrouwenhater, transhater, verkrachtingsapologeet[2], moordenaar zelfs. Vaak wordt ook gezegd dat kritiek misplaatst of irrelevant is, door het te framen als als ‘Amerikaans’of ‘Amsterdams’, inmiddels ook: “dat is alleen vrije bond”. Het is allemaal een recept voor verwarring.

Het is stomweg moeilijk te overzien allemaal
Ten derde. Naast deze twee ‘direct politieke’ redenen voor verwarring is er nog een bijzonder menselijke reden. Het geheel is pittig moeilijk te overzien. Er worden door velen om ons heen reeds pogingen ondernomen, sommige beter dan anderen, om hier wat dieper in te graven. Een (goede) vrijzinnig marxistisch of anarchosyndicalistisch publicatie ontbreekt nog. Het mankeert ons aan het mentale gereedschap.

Zoals wij het nu zien komt aan de ene kant het links-authoritarisme deels zeker voort uit de ontwikkelingen van de strijd zelf. Dit zou je het progressieve deel ervan kunnen noemen. Wij zien dit niet als het dominante deel echter. Links-authoritarisme komt voor ons voort uit het hedendaagse kapitalisme en de Witte (‘westerse’) cultuur, geschiedenis en religies… kortom, dat wat ‘de gewoon’, ‘normaal’ vormt. In die zin zou je kunnen zeggen dat de Vrije Teelt een dekoloniaal project is. Dit zullen we allemaal uit de doeken proberen te doen.

Deze stelling betekent dat we ziende blind zijn. Die alledaagse gewone blik betekent dat we precies niet kunnen zien wat die witte cultuur en het kapitalisme betekent. Je ziet het pas als je het begrijpt, zou Cruyff hebben gezegd[3]. We kunnen dan wel in het oog springende fenomenen of incidenten zien, maar juist niet die zogenaamd neutrale cultuur en economie erachter die er een systeem van maakt.

Pas nadat wij in gesprek en debat met elkaar hebben doorgrond wat er nu precies aan de hand is kunnen wij die verwarring ontstijgen. De Vrije Teelt bestaat daarom ook om samen te kunnen onderzoeken en filosoferen, en nieuwe revolutionaire theorie te ontwikkelen en verspreiden. Tot dan zijn we allemaal verward en zoekende.

Een schets van links-authoritarisme

Dit links-authoritarisme valt dus ook niet fatsoenlijk samen te vatten in de termen van gewone cultuur. Tegelijkertijd mag van ons wel verwacht worden toch een idee te geven van wat we bedoelen, of dat nu kan of niet.

Het alternatief is een soort sfeer te schetsen aan de hand van losse en vrij willekeurige fenomenen van het links-authoritarisme:

Mensen als wegwerpartikelen zien. ‘Fout’? Dag kameraad.
Mensen niet als individuën maar als vertegenwoordigers van een identiteit of politieke stroming zien.
Omdraaiïng van het rechtvaardigheidsprincipe: mensen zijn schuldig totdat ze hun onschuld bewezen hebben (en dan nog). Een claim op slachtofferschap is altijd waar; iedere beschuldiging is bewijs.
Mensen maken geen fouten; een ‘fout’ toont aan dat ze zelf inherent fout zijn.
Toepassing van gevangenis logica: sociale problemen los je op met straf en uitsluiting.
Bij verdenking worden mensen niet gehoord, maar collectief en publiekelijk afgevallen.
Wie niet een ‘verdachte’ publiekelijk afvalt is medeverdachte of praat onderdrukking danwel misbruik goed.
Call-outs voor iedereen: kameraden publiekelijk vernederen is niet oneerlijk, maar goede politiek, en door te vernederen toon je aan ‘goed’ te zijn.
Misverstanden, versprekingen of iemands gebrek aan kennis worden opblazen tot principieële strijd.
Schijnheiligheid: we pretenderen heiligen te zijn zonder fouten.
Alles wat gebeurd valt binnen de zwart-wit/goed-fout kaders van de Angelsaksische[4] culture wars.
Het in twijfel trekken van de culture wars als enig toegestane lens is heulen met de als vijand. Een klucht maken van intersectionaliteit en het aanleggen van hierarchiën van identiteiten en onderdrukkingen. Moraal en deugd toekennen aan slachtofferschap en identiteit.
Machtsvraagstukken negeren, vooral van sociale klasse, en vervangen met identiteitskwesties.
Vervreemding van de eigenlijke leefomgeving zoals waar we werken en wonen: alles in social media.
Wedstrijdjes spelen ‘de beste anarchist’ zijn. Zo links en zuiver mogelijke uitspraken. Apenrotsgedrag.
De academie, met name die in de VS, is de ultieme bron van waarheid.
Het ontkennen van verandering: de waarheid van vandaag was altijd al waar.
Iedereen dient alle snel veranderde taal en normen te kennen, of die nu altijd online in de bubbel is of niet.
De ondergang van BIJ1
Geen daden, maar woorden! Geen acties maar posts en likes! Liever geen actie, dan een mogelijk niet perfecte actie!
De grootstedelijke en vooral witte kleinburger is de norm voor cultuur, omgangsvormen en taal. Dit is beschaving en vooruitgang. De achterlijke rest past zich maar aan.
Politiek draait niet om systemen zoals kapitalisme en imperialisme, maar kwesties van individuele moraal.
Een algemene afkeer van werkenden, hun taal, hun cultuur.

Enzoverder, enzoverder.
Dit was dus een incomplete lijst louter om een indruk, een beeld, een sfeer neer zetten, als tijdelijke invulling van de term ‘links-authoritarisme’. Dit is wat we onderzoeken. Het is lopend gesprek: praat mee, organiseer je tegen het links-authoritarisme, organiseer je voor de vrijheid en emancipatie.

Voetnoten

[1] Let alsjeblieft op: “woke” staat hier dus tussen aanhalingstekens. De Vrije Teelt is nadrukkelijk niet onderdeel van het reactionaire anti-woke kamp.
[2] Een apologeet lult dingen recht.
[3] Johan Cruyff was een Amsterdamse voetballer bekend om zijn snelle denken en al dan niet diepzinnige taalverrijkingen.
[4] Landen als de VS, Groot-Brittannie, Canada.